Wielkanoc w Kościele katolickim

Fot: archibial.pl/Teresa Margańska

Niedziela Zmartwychwstania w Archikatedrze w 2014 roku

Niedziela Wielkanocna

Niedziela Wielkanocna rozpoczyna się od mszy rezurekcyjnej odprawianej we wczesnych godzinach porannych, najczęściej o 6.00. Zapowiada ją bicie w dzwony, głoszące, że Chrystus zmartwychwstał. Msza ta rozpoczyna się od uroczystej procesji z Najświętszym Sakramentem - począwszy od symbolicznego Grobu Pańskiego, następnie wokół kościoła i kończąc przy ołtarzu. W procesji niesiona jest również figura Chrystusa Zmartwychwstałego.

Po mszy rezurekcyjnej wierni zasiadają w gronie rodziny do uroczystego śniadania wielkanocnego, rozpoczynającego się modlitwą oraz życzeniami. Wśród potraw spożywanych w trakcie śniadania wielkanocnego obowiązkowo powinna znaleźć się tzw. święconka, czyli pokarmy poświęcone przez kapłana w Wielką Sobotę.

Wierni świętują przez cały dzień - w gronie rodziny, znajomych i przy suto zastawionym stole.

Lany Poniedziałek

Pierwotnie zwyczaj ten związany był z radością z odejścia zimy i budzącej do życia przyrody, a polewanie wodą miało zapobiegać chorobom i sprzyjać płodności. Z tego powodu wodą polewano szczególnie dziewczęta.

Tradycją Poniedziałku wielkanocnego na wsiach było także robienie psikusów sąsiadom - zamieniano bramy, na dachach umieszczano narzędzia rolnicze, chowano wiadra na wodę.

Śmigus-dyngus we współczesnej wersji polega na wzajemnym oblewaniu wodą, przy czym największą popularnością cieszy się wśród młodzieży.

Oba świąteczne dni są ustawowo wolne od pracy.