Kino Konesera na Festivalu Białystok Interphoto

W październiku Kino Konesera włącza się w program Festivalu Białystok Interphoto!

6 spotkań z dobrym filmem.
Seanse o godz. 18:30

Przed każdym środowym październikowym pokazem odbędzie się prelekcja doktora Grzegorza Jarmocewicza, który jest wykładowcą Akademii Fotografii i Przedsiębiorczości w Białymstoku oraz Warszawskiej Szkoły Fotografii i Grafiki Projektowej. Jest również dyrektorem artystycznym festiwalu fotografii Białystok INTERPHOTO, a fotografią zajmuje się naukowo (doktoryzował się w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Teatralnej i Telewizyjnej w Łodzi w Departamencie Fotografii). Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych, galeriach oraz w Museo Ken Damy di Fotografia Contemporanea w Brescii we Włoszech.

Tematem tegorocznej edycji festiwalu są „Granice Tolerancji”, kierując się tym zagadnieniem dobrane zostały nasze propozycje filmowe.

Szczegółowy program Białystok Interphoto: http://www.interphoto.pl/

Oprócz środowych spotkań, zapraszamy również wyjątkowo w dwa poniedziałki 2 oraz 30 października, tu w ramach cyklu Kino Konesera pokażemy filmy, które miały swoją premierę na tegorocznym Festiwalu Filmowym w Cannes.

W REPERTUARZE:

02.10 - „Podwójny kochanek”
Produkcja: Produkcja: Francja / Belgia [2017]
Reżyseria: Francois Ozon

"Podwójny kochanek" to perfekcyjnie zrealizowany zmysłowy thriller, którym Francois Ozon powraca w szczytowej formie i podejmuje przewrotną grę z widzem. Młoda wrażliwa Chloe zakochuje się w swoim terapeucie. Kobieta nie ma przed nim tajemnic, a zafascynowany nią mężczyzna z czasem również całkowicie się odsłania, przekraczając granice swojej profesji. Kilka miesięcy później, gdy mieszkają już razem, Chloe zaczyna podejrzewać, że jej kochanek coś przed nią zataja. Odkrywając stopniowo jego kolejne tajemnice, sprowadza na siebie śmiertelne niebezpieczeństwo.

04.10 - „Człowiek”
Produkcja: Francja [2015]
Reżyseria: Yann Arthus-Bertrand

SEANS W RAMACH FESTIWALU BIAŁYSTOK INTERPHOTO 2017

Kim jest człowiek? Jakie są jego ciemne strony? Czy istnieją jakieś szlachetne cechy uniwersalne dla całego gatunku? Odpowiedzi na te pytania szuka słynny fotograf, dziennikarz i reporter Yann Arthus-Bertrand w swoim głośnym filmie "Człowiek".

Dokument to zbiór niesamowitych opowieści i obrazów skłaniających nas do refleksji nad tym, co to znaczy być człowiekiem. Przedstawione w filmie prawdziwe historie zwykłych ludzi pełne są miłości i szczęścia, ale również nienawiści i przemocy. Widzowie stają się powiernikami problemów i radości osób z zupełnie różnych kultur, dzięki czemu z dystansem mogą spojrzeć na siebie i swoje życie. Film zachwyca niesamowitymi zdjęciami wykonanymi z lotu ptaka, z których słynie twórca filmu - Yann Arthus-Bertrand. "Człowiek" to filmowa refleksja nad sensem naszego życia.

11.10 - „Na skrzyżowaniu wichrów”
Produkcja: Estonia [2014]
Reżyseria: Martti Helde

SEANS W RAMACH FESTIWALU BIAŁYSTOK INTERPHOTO 2017

Erna jest jedną z ponad 40 tysięcy wysiedlonych decyzją Stalina rdzennych mieszkańców krajów bałtyckich. Kobieta trafia do syberyjskiego obozu pracy, gdzie stara się ułożyć życie na nowo, mając nadzieję ponownie spotkać męża.

Reżyser korzysta z modernistycznej techniki tableaux vivants, czyli tzw. żywego obrazu. W kinie łączy ona aktorską rekonstrukcję fotografii z płynnym ruchem kamery, dzięki czemu mamy wrażenie wkraczania "wgłąb" zdjęcia, podglądania zamrożonej w czasie sceny. Wybór podobnej formy wiązał się ze sporym ryzykiem, w końcu żywiołem kina jest ruch – nie tylko ten, który inicjuje operator, ale też ruch wewnątrzkadrowy, ożywiający przestrzeń i bohaterów. Na szczęście gra va banque opłaciła się Heldemu. Razem ze świetnym operatorem Erikiem Pollumaą z finezją odkrywają kolejne warstwy filmowej "fotografii": przyglądają się fakturom i kształtom, zmieniają perspektywę, puszczają światło i cień w efektowny taniec. Wreszcie, kontemplują twarze, malujące się na nich przerażenie i ulgę, grozę oraz nadzieję.

18.10 - „Frankowfonia”
Produkcja: Francja, Holandia, Niemcy [2015]
Reżyseria: Aleksander Sokurow

SEANS W RAMACH FESTIWALU BIAŁYSTOK INTERPHOTO 2017

Zanim jeszcze dojrzymy cokolwiek w kadrze, długo słyszymy jedynie dźwięki – jakby obraz był czymś tak cennym, że trzeba go dozować. Potem Sokurow rozdziela ekran na pół. Po jednej stronie serwuje napisy końcowe, po drugiej mozolnie wyłania się obraz. W międzyczasie rozpoznajemy głos reżysera, który pojawia się w filmie osobiście, pozwala oglądać się w swoim gabinecie, podsłuchiwać rozmowy telefonicznie. Opowiada o swoich dylematach jako filmowca i człowieka zabarykadowanego pośród książek, które stały się jego jedynym światem. Warstwa autotematyczna stopniowo ustępuje jednak opowieści, którą snuł będzie swoim spokojnym głosem na podstawie przeczytanych tomów i przejrzanych archiwów filmowych i fotograficznych.

Jest nią historia Luwru, szczególnie zaś epizod wojenny najważniejszego muzeum na świecie. Wyłaniają się też główni bohaterowie gawędy Sokurowa ("fonia" w tytule podkreśla skupienie na tym zmyśle): wieloletni dyrektor Luwru, Jacques Jaujard (Louis-Do de Lencquesaing) oraz hrabia Franziskus Wolff Metternich (Benjamin Utzerath) – hitlerowiec odpowiedzialny za opiekę nad dziełami sztuki w okupowanym Paryżu. Mężczyźni, po obu stronach konfliktu, są tak naprawdę do siebie bardzo podobni – sumienni urzędnicy, rozmiłowani w wielkiej sztuce. Nieufni wobec siebie, w końcu wspólnie biorą na siebie rolę prawdziwych "obrońców skarbów".

25.10 - „Jarocin. Po co wolność?”
Produkcja: Polska [2015]
Reżyseria: Leszek Gnoiński, Marek Gajczak

SEANS W RAMACH FESTIWALU BIAŁYSTOK INTERPHOTO 2017

Film o Jarocinie to film o wolności. Nie tylko tej rozumianej jako wolność jednostki w totalitarnym świecie, ale również o wolności artystycznej, wolności tworzenia i wyrażania siebie, wolności w każdym wymiarze. Pokazuje to, co oznaczała wolność w latach 1970-1990, ale także, co oznacza dziś i jak rozumie ją współczesny człowiek. Na kanwie opowieści o festiwalu został pokazany trudny okres życia w systemie komunistycznym i muzyczna droga Polaków do wolności.

"Jarocin. Po co wolność" reklamowany jest przede wszystkim jako kronika najsłynniejszego festiwalu muzycznego w Polsce. Dokument Marka Gajczaka i Leszka Gnoińskiego może jednak spodobać Wam się nawet, jeśli nigdy w życiu nie słyszeliście o zespołach Moskwa, Armia i Brygada Kryzys. Wszystko dlatego, że reżyserski duet dostrzega w Jarocinie coś więcej niż tylko "stolicę polskiego rocka". Kojarzone z festiwalem miasteczko urasta na ekranie do rangi mikrokosmosu, którego losy zaskakująco płynnie łączą się z najnowszą historią Polski.

30.10 - „The Squere”
Produkcja: Dania, Francja, Szwecja, Niemcy [2017]
Reżyseria: Ruben Östlund

„Fantastyczna wyobraźnia! Niesamowicie śmieszny film! Mógłbym go oglądać bez końca.” – Pedro Almodóvar

Co łączy przystojnego kuratora muzeum w Sztokholmie, zafascynowaną nim amerykańską dziennikarkę, małego chłopca, którego niesłusznie posądzono o kradzież, oraz udającego małpę artystę?

„The Square” to czarna komedia nagrodzona Złotą Palmą festiwalu w Cannes. Film Rubena Östlunda, wywołał zachwyty i dziki śmiech podczas pokazu w Cannes. Śmiali się widzowie i śmiało się jury, w którym o nagrodach decydowali Pedro Almodóvar, Maren Ade, Paolo Sorrentino i Park Chan-wook. Östlund serią komicznych sytuacji sportretował współczesny świat, doprowadzając do czołowego zderzenia politycznej poprawności z tym, co w każdym z nas dzikie i zwierzęce. Oferując nieoczekiwany bonus w postaci jednej z najśmieszniejszych erotycznych scen roku – a może nawet wszech czasów – szwedzki reżyser stworzył jeden z najzabawniejszych filmów pokazanych i wyróżnionych główną nagrodą najważniejszego festiwalu filmowego na świecie.

Christian (Claes Bang) ma wszystko pod kontrolą. Jest atrakcyjnym mężczyzną o wielkim uroku osobistym. Niedawno się rozwiódł i lubi wdawać się w niezobowiązujące romanse, a młoda amerykańska dziennikarka (Elisabeth Moss) może okazać się jego nowym trofeum. Na co dzień Christian jest dyrektorem prestiżowego muzeum sztuki nowoczesnej, co daje mu władzę i idealną pozycję społeczną. Do tego przykładnie opiekuje się córkami, jeździ kosztującą fortunę Teslą i wspomaga potrzebujących – zwłaszcza, jeśli nie wymaga to od niego zbyt dużego wysiłku. Jednak podczas przygotowań do premiery instalacji „The Square”, z którą wiąże ogromne nadzieje, utrzymanie starannie pielęgnowanego wizerunku okaże się być dla niego nie lada wyzwaniem.