Nadszedł czas radosnego oczekiwania na przyjście na świat Jezusa Chrystusa
Od niedzieli rozpoczyna się adwent, a więc czas oczekiwania na narodziny Jezusa. Trwa cztery niedziele, podczas każdej z nich na wieńcu zapala się kolejną świecę. Pierwsza niedziela adwentowa oznacza, że w Kościele rozpoczął się chrześcijański rok liturgiczny. W świątyniach zaczynają dominować fioletowe barwy – np. kapłan podczas odprawiania mszy św. przywdziewa ornat w tym kolorze, co ma symbolizować czas pokuty oraz okres przygotowywania się do świąt Bożego Narodzenia.
W kościołach katolickich w niedzielę z samego rana odprawia się roraty, a więc msze ku czci Maryi, matki Jezusa. Upamiętniają one to, że otrzymała od archanioła Gabriela nowinę mówiącą o tym, że urodzi Bożego Syna.
Okres adwentu można podzielić na 2 części: od pierwszej niedzieli adwentu do 16 grudnia (przyjmuje się, iż jest to szczególne oczekiwanie na przyjście Chrystusa) oraz od 17 do 24 grudnia (uznaje się to za okres bezpośrednich przygotowań do Narodzin Pańskich).
W prawosławiu okres przed Bożym Narodzeniem nazywany jest Postem Filipowym. Okres ten inaczej jest nazywany "czetyrediesiatnica", bowiem trwa 40 dni.
Jakie są symbole adwentu?
Adwent ma wiele symboli. Większość ludzi doskonale wie, jak wyglądają i potrafi je wymienić, jednak nie ma pojęcia, co mogą oznaczać.
Najpopularniejszym symbolem jest tzw. roratka, czyli świeca roratnika. Ogólnie świeca w kościele nawiązuje do chrześcijanina: wosk oznacza ciało, knot duszę, zaś ogień – światło Ducha Świętego. Roratka zaś symbolizuje Najświętszą Maryję Pannę, która urodzi wszystkim ludziom Chrystusa. Ta świeca ustawiana jest przy ołtarzu Matki Boskiej bądź na prezbiterium. Zazwyczaj przepasana jest niebieską bądź białą kokardą.
Symbolem jest też wspomniany wcześniej wieniec adwentowy. Ma on charakterystyczną formę okręgu, zrobiony jest z żywych gałązek jodły czy sosny. Zamocowane są na nim cztery świece, gdzie każda oznacza jedną niedzielę adwentową. Pierwsza świeca jest świecą pokoju, druga – wiary, trzecia – miłości i czwarta – nadziei. Zielone gałązki, z których zrobiony jest wieniec, symbolizują życie, kształt (krąg) – powracający cykl życia, a świece - światłość.
Charakterystycznym znakiem jest też lampion adwentowy, a więc niewielki lampion w kształcie czworoboku. Często ozdobiony jest obrazkami religijnymi. W środku umieszczana jest świeca bądź mała żarówka. Dawniej najmłodsi, idąc na roraty, brali je ze sobą, by oświetlały im drogę. Lampion nawiązuje do przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które z płonącymi lampami oczekiwały na przyjście Oblubieńca.
Do symboli znanych w tym przedświątecznym okresie zaliczamy też kalendarz adwentowy, który pozwala odliczać dni do Wigilii Bożego Narodzenia.
W wielu parafiach wciąż praktykuje się zwyczaj dotyczący przyjmowania figury Matki Bożej. Chodzi o to, że po roratach duchowny losuje dziecko, które przyniosło na mszę św. serduszko, gdzie zapisało swoje dobre uczynki. Wyróżniony otrzymuje figurkę Matki Bożej do domu, by wspólnie z bliskimi się do niej modlić. Jest to znak zaproszenia jej do swojego domu.
justyna.f@bialystokonline.pl
