Dziewczyna z pamiętnika. W poszukiwaniu Rywki z łódzkiego getta

Zapraszamy na wystawę: Dziewczyna z pamiętnika. W poszukiwaniu Rywki z łódzkiego getta

Wernisaż: 31 stycznia 2020 r. o godz. 18:00

BILETY: wernisaż i niedziele – wstęp wolny, pozostałe dni – 4 zł
Wystawa czynna do 1 marca 2020 r.

W 2017 roku Żydowskie Muzeum Galicja we współpracy z Jewish Family and Children’s Services Holocaust Center of San Francisco zorganizowało wystawę „Dziewczyna z pamiętnika. W poszukiwaniu Rywki z łódzkiego getta”. Z powodu ogromnego zainteresowania wystawą, zarówno odwiedzających jak i licznych instytucji, organizatorzy stworzyli jej edukacyjną, podróżującą wersję.

Wystawa prezentuje historię Rywki Lipszyc, młodej dziewczyny (we wrześniu 1939 roku miała 10 lat), która swoje zmagania z wojenną rzeczywistością udokumentowała w pamiętniku. Właśnie ów pamiętnik, będący wzruszającym zapisem życia i dorastania w łódzkim getcie oraz świadectwem żydowskiej dziewczynki, która mimo utraty rodziny i wielu chwil zwątpienia, do końca nie traciła nadziei, stanowi punkt wyjścia wystawy.

Na wystawie znalazły się także unikalne historyczne artefakty i dokumenty z muzeów z Polski, USA, Izraela, Niemiec i Belgii, będące przejmującym świadectwem, uwypuklającym personalny wymiar zagłady. Wymiar, który łatwo można pominąć, ucząc o Holokauście. Wystawie towarzyszą również archiwalne zdjęcia najbardziej znanych fotografów łódzkiego getta: Henryka Rossa, Mendla Grossmana i Waltera Geneweina, który utrwalił ówczesną rzeczywistość na kolorowych kliszach. Niektóre z negatywów są zniszczone, niekompletne. Przechowywane w zamkniętych pojemnikach, w ziemi, w ukryciu uległy częściowemu uszkodzeniu, dlatego pokazują tylko część zatrzymanego na kliszy obrazu. Są fragmentaryczne, jak cała opowieść o Rywce, która – podobnie jak te negatywy – musiała czekać długie lata, by ujrzeć światło dzienne. Pamiętnik dziewczynki, zapisany na 112 pożółkłych kartach, świat poznał dopiero w 2008 roku.

Ekspozycja stanowi unikalne narzędzie edukacyjne, które może ułatwić percepcję II wojny światowej i samego Holokaustu. Rywka staje się przewodniczką w świecie chaosu, upadku wartości, cierpienia i śmierci. Dzięki takiej biograficznej perspektywie odbiorcy łatwiej jest zbliżyć się do przeszłości i utożsamić z bohaterką opowieści.