Mam inne zdanie. Dojlidy Górne, jakich nie znasz! [FELIETON]

Fot: sxc.hu

Poza miastem jest fajnie. Spokojnie, refleksyjnie, relaksująco, cicho, błogo, pozytywnie. W mieście - szybko, dynamicznie, stresująco, pośpiesznie, niebezpiecznie, ciasno, głośno. Każdy marzy o chwili na łonie natury, z dala od cywilizacji, gdzie przysłowiowe psy szczekają tylną częścią ciała.

Otóż okazuje się, że nie każdy. Są miejsca w pobliżu miasta, które - nie wiedzieć czemu - dają się ponieść trendom nowoczesności i odpowiadają na zew postępu. A ten zew nazywa się: asfalt. Zamiast pielęgnować swoją ciszę, mieszkańcy takich osiedli, jak Dojlidy Górne zapraszają do siebie ten pośpiech, hałas, asfaltowe dwupasmówki.

Na uboczu, w lesie, wśród darów natury, żyje się jak widać źle. Potrzebna jest autostrada, przynależność do aglomeracji miejskiej. Dojlidy Górne wciąż jeszcze pozostały cichą wioską. Ale już niedługo - aktywnie pracują nad zmianą tej atmosfery. Nie znamy tej dzielnicy w ogóle - i to moim zdaniem był jej atut.

Był - bo już za moment koparki i ekipy budowlane przykleją tę wieś do nas, do Białegostoku, w sposób nierozerwalny. Dziś jeszcze czuć ciągle ten powiew relaksu i refleksji, ale to już przemija. Będzie miasto.

Spacer po białostockich osiedlach uświadamia, jak bardzo i jak szybko zmienia się Białystok. Z każdej strony. Tylko patrzeć, a ze Starosielc na Piasta naprawdę pojedzie metro a w przejściach podziemnych między Dojlidami a Wygodą pojedziemy BiKeRem ścieżką rowerową.

Zarzucony pomysł lotniska na tle tych szalonych przemian wcale nie wydaje się odjechany. Jeszcze ze dwie galerie handlowe na Dojlidach Górnych, Aqua Park na Zawadach, bilety lotnicze w dobrych cenach - i mamy prawdziwą metropolię.

Zielone Płuca Polski krok po kroczku zmieniają się w betonowe buty. Całe szczęście, że mieszkańców nie da się zmienić. Dalej jesteśmy pozytywni, otwarci, optymistycznie patrzymy przed siebie. Takie są Dojlidy Górne, taki jest Białystok. I tak trzymać!