Dwaj prezydenci kandydatami na przyszłorocznych patronów Białegostoku

Fot: UwB

Tadeusz Truskolaski zaproponował, żeby rok 2019 r. był rokiem Ryszarda Kaczorowskiego - ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie i honorowego obywatela stolicy Podlasia oraz Seweryna Nowakowskiego - prezydenta Białegostoku w latach 1934-1939. Z taką inicjatywą zwrócił się do miejskich radnych.

- W przyszłym roku przypada 100. rocznica urodzin Ryszarda Kaczorowskiego oraz 125. rocznica urodzin Seweryna Nowakowskiego. Obaj byli związani z naszym miastem i zapisali się w jego historii. Ogłoszenie ich patronami roku 2019 będzie okazją do przypomnienia ich losów i dokonań – wskazał prezydent Tadeusz Truskolaski.

Ryszard Kaczorowski urodził się w Białymstoku 26 listopada 1919 r. Tu spędził dzieciństwo i młodość. Był harcerzem. Po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną tworzył Szare Szeregi jako komendant okręgu białostockiego. W 1940 r. został aresztowany przez NKWD i skazany na karę śmierci, którą zamieniono na 10 lat łagrów. Z Kołymy wydostał się dzięki amnestii. Wstąpił do Armii Polskiej dowodzonej przez gen. Andersa. Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii, gdzie został powołany do rządu RP na uchodźstwie. W 1989 r. został Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie. Rok później przekazał insygnia władzy Lechowi Wałęsie. W ciągu ostatnich 20 lat życia chętnie wracał do rodzinnego Białegostoku. Zginął 10 kwietnia 2010 r. w Smoleńsku.

Natomiast Seweryn Nowakowski był prezydentem Białegostoku (w przyszłym roku przypada 85. rocznica objęcia przez niego urzędu prezydenta). Urodził się 8 stycznia 1894 r. w Piotrkowie Trybunalskim. W 1931 r. został desygnowany na stanowisko komisarza rządowego w Białymstoku. Zajmował je do 1934 r., kiedy to został Tymczasowym Prezydentem Miasta Białegostoku, a następnie od 1935 r. – prezydentem (po wygranych wyborach). Seweryn Nowakowski mocno angażował się w pracę na rzecz miasta. Rozpoczął na wielką skalę jego porządkowanie, uzdrowił miejskie finanse, realizował ważne inwestycje. Był członkiem, a następnie sekretarzem Związku Miast Polskich. Dzięki tej funkcji uzyskiwał dotacje dla rozwoju Białegostoku. W 1939 r. został aresztowany przez NKWD i wywieziony do ZSRR, gdzie zaginął bez wieści. W 2019 r. minie 80 lat od momentu jego aresztowania.