Spektakl "Początek świata czyli Urodziny"

Wszystko zaczęło się w latach 90. No, może prawie wszystko.

Trwa nadal, dzieje się jednocześnie – dziś i między 1994 a 1999 rokiem. Miesza się ze sobą, nakłada, zakręca, przesuwa i zapętla. A potem wraca znowu na miejsce. Nasza rzeczywistość to tu i teraz, ale i to, co w środku: w pamięci, w ciele, w podświadomości. Wtedy się zaczęło i tak sobie trwa. Składa się z żywych wspomnień, z mglistych przeczuć, z powracających emocji, z obejrzanych bajek, z ukochanych babć i dziadków, z zapomnianych koleżanek, z wymarzonych zabawek, z wyjazdów, z przeprowadzek, z przedszkolnych koszmarów,
z marzeń, z mamy, taty,  brata i psa. No i z piosenek.

Jak to jest, że jesteśmy właśnie tacy? Jak czasy w których dorastaliśmy, uczyniły nas nami? Co z tego morza rzeczywistości pamiętamy? Czego możemy się jeszcze dowiedzieć?

Co wyskoczy nagle z głowy?

Ruszyliśmy w mentalną podróż do dnia narodzin. A czasem nawet i chwilę przed. Oczywiście nikt z nas niczego z tamtego czasu nie pamięta. Jak więc to zrobiliśmy? Pytaliśmy bliskich, rozmawialiśmy i uruchamialiśmy wyobraźnię. Słuchaliśmy muzyki, oglądaliśmy filmy, sprawdzaliśmy, co się wtedy działo.
Studenci zaśpiewają piosenki o dojrzewaniu, wychodzeniu z domu, o zgubionych młodzieńczych marzeniach, poszukiwaniu zapomnienia, uwięzieniu w przeszłości, straconym czasie, o oszukiwaniu się, kompleksach, odreagowywaniu, ocenach moralnych, manipulacji, władzy otoczenia nad nami, stereotypach kulturowych i płciowych, o doświadczaniu inności, o odrzuceniu, o pragnieniu doświadczania życia i o pożegnaniu. Każda ze śpiewanych piosenek była w dniu ich narodzin na szczytach list przebojów. Niekoniecznie je pamiętali. Ale one tam były, były z nimi od początku. Gdzieś w radiach, telewizji, na kasetach. Nasiąkali nimi bezwiednie, tak jak wszystkim, co się wtedy działo wokoło. Wtedy, czyli między rokiem 94 a 99, kiedy się po kolei rodzili.

Ale jako że czas płynie, a jego ramy są trudne do uchwycenia, zahaczamy też o lata 80. i 2000.
Spektakl jest inspirowany wspomnieniami aktorek i aktorów, piosenkami z lat 90. i hauntologią.
____________________
reżyseria, scenografia, kostiumy: Maria Żynel
aranżacje, akompaniament: Krzyszof Kulikowski
przygotowanie wokalne: Marcin Ozga
ruch sceniczny: Karolina Garbacik
śpiew zespołowy: Piotr Nazaruk
technika mowy: Ewa Gajewska-Jasińska
inspicjent: Mateusz Zbrożek
pracownia plastyczna: Karolina Baczar, Anna Chilińska, Zbigniew Romanyk, Róża Turlińska
dział techniczny: Mirosław Bobowik, Mariusz Doroszko, Artsemi Khatkevich, Krzysztof Matosek, Jan Mróz
główną metodą pracy nad spektaklem jest improwizacja aktorska, w której tworzą: Martyna Braca, Antonina Brühl, Aneta Ćmiel, Ewa Doan, Piotr Gadomski, Aleksandra Gosławska, Filip Lorent-Fijał, Marta Moś, Ewelina Oleś, Szymon Szczęch, Monika Wiech-Lewandowska, Mateusz Zbrożek
czas trwania: 90 min
wiek odbiorców: 14+

REPERTUAR:

27.05 (sobota), godz. 16:00
27.05 (sobota), godz. 19:00
28.05 (niedziela), godz. 18:00
29.05 (poniedziałek), godz. 19:00
30.05 (wtorek), godz. 19:00
Rezerwacje biletów przyjmowane są telefonicznie od poniedziałku do piątku w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53).

Bilety: 30 zł – bilet normalny
25 zł – bilet ulgowy
15 zł – bilet grupowy (min. 10 osób) oraz dla posiadaczy Białostockiej Karty Dużej Rodziny i Karty Aktywnego Seniora