REPERTUAR Teatru Dramatycznego - luty

PIĄTEK (3.02)

godz. 19:00 

ZAPISKI OFICERA ARMII CZERWONEJ
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N

SOBOTA (4.02)

godz. 16:00 

ZAPISKI OFICERA ARMII CZERWONEJ
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N

godz. 19:00

BOEING, BOEING
Aula Wydziału Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Białymstoku, ul. Świerkowa 20

NIEDZIELA (5.02)

godz. 16:00 

ZAPISKI OFICERA ARMII CZERWONEJ
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N

godz. 19:00 

BOEING, BOEING
Aula Wydziału Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Białymstoku, ul. Świerkowa 20

PIĄTEK (10.02)

godz. 19:00
 
PANI PYLIŃSKA I SEKRET CHOPINA
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N

SOBOTA (11.02)

godz. 16:00
 
PANI PYLIŃSKA I SEKRET CHOPINA
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N

godz. 19:00

DEKAMERON
Aula Wydziału Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Białymstoku, ul. Świerkowa 20

NIEDZIELA (12.02)

godz. 16:00

DEKAMERON
Aula Wydziału Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Białymstoku, ul. Świerkowa 20

godz. 19:30
 
PANI PYLIŃSKA I SEKRET CHOPINA
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N

WTOREK (14.02)
Walentynki

godz. 19:00

DEKAMERON
Aula Wydziału Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Białymstoku, ul. Świerkowa 20

SOBOTA (18.02)

godz. 19:00

POMOC DOMOWA
Aula Wydziału Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Białymstoku, ul. Świerkowa 20

NIEDZIELA (19.02)

godz. 19:00

POMOC DOMOWA
Aula Wydziału Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Białymstoku, ul. Świerkowa 20

CZWARTEK (23.02)

godz. 10:00

MAKBET
Kino Ton

PIĄTEK (24.02)

godz. 10:00

MAKBET
Kino Ton

SOBOTA (25.02)

godz. 16:15

AUTOSTRADA
Podlaski Instytut Kultury, ul. Rocha 14

godz. 19:00

MAKBET
Kino Ton

NIEDZIELA (26.02)

godz. 16:00

AUTOSTRADA
Podlaski Instytut Kultury, ul. Rocha 14

godz. 19:00
 
MAKBET
Kino Ton

WTOREK (28.02)

godz. 10:00
 
MAKBET
Kino Ton

O SPEKTAKLACH:

Zapiski oficera Armii Czerwonej, reż. Andrzej Jakimiec

Wy mówicie, że ja jestem dookoła dureń! A czy wy wiecie, że ja jestem z tego tylko dumny…? Tak… Wy ot mądrale, a nawet swego państwa nie macie i musicie robić to, co wam nasz rząd rozkaże! A mnie mądrość nie jest potrzebna. My mamy takich, co mądrzy są i oni wszystkim kierują. My już ćwierć świata mamy. A za dziesięć lat pół świata opanujemy. A za 20 lat nasz ruski naród będzie wszystkimi na świecie rządzić.

I kto to mówi? Tak, tak – to młodszy lejtnant Michaił Zubow, Misza Wyzwoliciel, który 17 września 1939 roku w szeregach Armii Czerwonej wkroczył na terytorium Polski. Od 50 lat z okładem śmieszy i przeraża z kart genialnej książki Sergiusza Piaseckiego „Zapiski oficera Armii Czerwonej” – błyskotliwego studium mentalności „człowieka radzieckiego”. Od 30 lat na scenie Teatru Dramatycznego w Białymstoku możemy go słyszeć i oglądać w brawurowej interpretacji Krzysztofa Ławniczaka.

Często mówi się o „wybitnych kreacjach”, „rolach życia”. Zubow to coś więcej. Świetna adaptacja dokonana przez Andrzeja Jakimca i kunszt aktorski Krzysztofa Ławniczaka sprawiły, że Misza Zubow stał się ikoną białostockiego życia kulturalnego – to żywa legenda o niesłabnącej sile oddziaływania. Fascynuje, zniewala, uczy szacunku do sztuki teatralnej. W dziejach białostockiego teatru nie ma drugiego spektaklu, który mógłby się równać z „Zapiskami oficera Armii Czerwonej” – nie ma sztuki tak sławnej, tak długo utrzymującej się na afiszu, na której wychowują się kolejne pokolenia widzów.

Jeżeli nie widziałeś jeszcze „Zapisków oficera Armii Czerwonej”, powinieneś koniecznie nadrobić to zaniedbanie. Satysfakcja gwarantowana.

Boeing, Boeing, reż. Witold Mazurkiewicz

Czy poligamia jest w ogóle możliwa? Tak, jeśli tylko umie się dobrze planować… A Maks jest w tym prawdziwym ekspertem: w swoim notesie skrzętnie zapisuje godziny odlotu i przylotu kolejnych samolotów, bo każda z jego trzech narzeczonych (Jola, Johana i Janet) to stewardessa innych linii lotniczych. Wszystko układa się świetnie, dopóki na horyzoncie nie pojawia się Boeing – samolot szybszy niż inne. Reszty już nietrudno się domyślić – zmiana rozkładu lotów niszczy misternie skonstruowany harmonogram randek. W wybrnięciu z kłopotów pomaga Maksowi przybyły spod Grunwaldu kuzyn Paweł i zaciągająca ze Wschodu pomoc domowa Nadia.

Sztuka francuskiego pisarza Marca Camolettiego „Boeing, Boeing” to wielki przebój światowych scen teatralnych. Zagrana została w przynajmniej 55 krajach; trafiła na West End i Broadway, została laureatką Tony Awards, a w 1991 roku doczekała się 17 500 reali­zacji i została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa w kategorii „najczęściej wystawiana francuska sztuka”. Na polskie sceny sztuka trafiła w 1964 roku, dzięki przekładowi Henryka Roztworowskiego, pod tytułem „Latające narzeczone”. W okresie swej największej popularności, w latach 60.-80. zrealizo­wana została dziesięciokrotnie.

Po długoletniej przerwie powróciła na polskie sceny pod orygi­nalnym tytułem „Boeing, Boeing” za sprawą nowego, świetnego przekładu Bartosza Wierzbięty. Autor tłumaczeń takich kinowych hitów jak „Shrek” czy „Madagaskar” odświeżył przykurzoną nieco farsę Camolettiego, umiejętnie przenosząc najzabawniejsze treści oryginału w polskie realia.

Pani Pylińska i sekret Chopina, reż. Adam Opatowicz

„Pani Pylińska i sekret Chopina” jest opowieścią, jak muzyka kształtuje paletę naszych emocji, stosunek do otaczającego nas świata, a przede wszystkim do drugiego człowieka, który sam przecież jest innym fascynującym światem. Podczas muzycznych spotkań nauczycielki i ucznia istotne były rozmowy o Chopinie, o jego pasji, a przede wszystkim o wrażeniach, uczuciach i emocjach, które wywoływał. W tym portrecie literackim wielki kompozytor jest nie tylko mistrzem, co przewodnikiem, nie tyle po świecie muzyki, ile po życiu w ogóle.

Istotą koncepcji jest wydobycie na pierwszy plan muzyki Fryderyka Chopina z całym jej dźwiękowym bogactwem, a także wszystkich dźwięków natury i realnej rzeczywistości, które wynikają bezpośrednio z opowiadanej historii i nałożenie na ten świat głosów aktorów, grających swoje postaci. W minimalistycznej wręcz ascetycznej i symbolicznej przestrzeni, budowanej przede wszystkim światłem spróbujemy usłyszeć całą partyturę tej książki i może w ten sposób, choć na moment, dotkniemy sekretu Chopina.

Dekameron, reż. Igor Gorzkowski

Jest rok 1348. We Florencji szaleje dżuma. Dziesiątka bohaterów postanawia opuścić miasto i skryć się przed zarazą w willi poza miastem.

– Ponieważ jednak rzeczy bez ustanowionego porządku długo trwać nie mogą – stwierdza przewodnicząca towarzystwu Pampinea – zalecam, aby każdy jak tu jesteśmy, jedną opowieścią nas uraczył.

– Gdy się historie opowiada, wszyscy chętnie słuchają i skwarny czas dnia szybko przechodzi – podpowiada Dioneo, jeden z trzech mężczyzn zaproszonych do udziału w wyprawie.

I opowiadają, czy też raczej jak grupa umykających przed zarazą komediantów, inspirowani przez wyznaczającego temat protagonistę, inscenizują dziesięć opowieści, wcielając się w ponad pięćdziesiąt postaci zaludniających strony Dekameronu.

Giovanni Boccaccio napisał swój liczący sto nowel Dekameron z myślą o kobietach. Pozostajemy wierni dedykacji autora. Ze zbioru wybraliśmy dziesięć historii, które dotyczą miłości, zdrady, pragnień i rozterek serca.

Większa część tych historii ma charakter komediowy, gdzie nie brak pikanterii i frywolności, ale i poważniejszy ton nie jest obcy Boccacciowi, a zwłaszcza kończąca spektakl opowieść o Gryzeldzie.

Zapowiadamy spektakl, w którym akcja toczy się wartko, tematy co i rusz się zmieniają, scenografia i kostium nawiązują do epoki, ale nie brak im funkcjonalności i prostoty właściwej dzisiejszym formom teatralnym. Konwencja gry aktorskiej inspirowana jest formami właściwymi dla komedii dell arte, ale przełamywana jest w wielu momentach współczesnym psychologizmem czy metaforycznym skrótem.

Dlaczego sięgamy dziś po liczące sobie pięćset pięćdziesiąt lat dzieło Boccaccia? Odpowiedź podsuwa sam autor – Trud rozumu śmiertelników nie tylko na tym się zasadza, aby w pamięci przeszłość zachowywać i znać teraźniejszość, ale dzięki jednej i drugiej przewidywać przyszłość.

Pomoc domowa, reż. Witold Mazurkiewicz

„Pomoc domowa” to druga część brawurowej farsy „Boeing, Boeing”. Rezolutna gosposia dała się już poznać jako detektyw w spódnicy. Nadia rozpoczynając pracę w nowym miejscu, podejmuje kolejne wyzwania, a dzięki damsko-męskim zawirowaniom swojego szefa, być może jeszcze bardziej rozwinie swój szpiegowski talent. Zabawa, romanse, alkohol, jedna noc, jedno mieszkanie i pomoc domowa, która próbuje ratować sytuację. Czy Nadia zapanuje nad wszystkim i nie pogubi się w tej dynamicznej układance?

Doskonały tekst Marca Camolettiego w dowcipnym przekładzie Bartosza Wierzbięty. Reżyseria Witolda Mazurkiewicza oraz znakomita obsada sprawiają, że sztuka skradnie serca publiczności i stanie się wielkim przebojem!

Makbet, reż. Grzegorz Suski

Widowisko Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku opiera się na klasycznym tekście, szuka mechanizmów, które determinują władzę, wiedzę i życie człowieka. W białostockiej inscenizacji „Makbeta” ważną rolę odgrywają barwne, interesujące – niekiedy wręcz okrutne – postaci kobiet. To one są tu osobami, wokół których toczy się akcja: Lady Makbet i Lady Macduff, ale nie mniej ważne są postaci Wiedźm. To one – wykorzystując ambicję Makbeta – uświadamiają mu, że tylko to jest w nim, czego nie ma… Mimo że spektakl skupia się na głębszych i bardziej uniwersalnych sensach, trudno nie zauważyć związków z bieżącymi wydarzeniami za naszą wschodnią granicą. W dramacie złowieszczo podkreślona jest odpowiedzialność za popełnione czyny, a szekspirowskie pytanie skąd się bierze zło w człowieku – zabrzmi z całą ostrością. Wszystkie elementy spektaklu oraz pięknie podane wierszem szekspirowskie frazy to magnes dla widzów, którzy chcą przeżyć i zobaczyć coś wartościowego, a także posłuchać czegoś mądrego.

Autostrada, reż. Andrzej Mastalerz

Charlie Cox jest po czterdziestce, ma nudną pracę, nieciekawe życie i jak się niespodziewanie okazuje, nieuleczalną chorobę. W dodatku autostopowicz Wally, którego zabiera na autostradzie, oznajmia Charliemu, że jest jego śmiercią i będzie mu o tym nieustannie przypominał. Po tym wszystkim, na środku pustyni, w ogromnym upale, psuje się samochód Charliego i pada komórka. Gorzej być nie może? Bingo! W zrujnowanym hoteliku na środku drogi donikąd, Charlie spotyka kobietę swojego życia, Ślepą Miłość i zazdrosnego mechanika samochodowego. Jego życie zaczyna się zmieniać, ale Wally Śmierć, jego towarzysz podróży nie zamierza tak łatwo się poddać.

„Autostrada“ – pogodna, a momentami bardzo zabawna historia o miłości i śmierci oraz o życiu pełnią życia, nawiązuje do „Siódmej pieczęci“ Bergmana i najlepszych filmów Woody‘ego Allena. Światowa prapremiera sztuki odbyła się w 2003 roku, a jej autor – Michael McKeever – należy do czołówki współczesnych amerykańskich dramatopisarzy. W Polsce, jego „Pocztówki z Europy“, w Och-Teatrze w Warszawie wyreżyserowała Krystyna Janda, „Hotelowe manewry“ reżyserowali: Mirosław Bieliński (Teatr Żeromskiego w Kielcach) i Marcin Sławiński (Teatr Nowy w Zabrzu). W czerwcu 2017 roku, w Teatrze Kwadrat w Warszawie odbyła się polska prapremiera sztuki McKeevera „Otwarcie sezonu“, z Ewą Kasprzyk i Danielem Olbrychskim w głównych rolach.

BILETY